درد حاصلِ وجودی است
که نگاهِ محبت آمیزی
بر آن نمی لغزد
و در نبود این " توجه ِ" مشتاق
"همه" اش "هیچ" میشود
و در اینصورت
او
وجودی دردناک است که
وجود ندارد...
از این رو می گویم:
فکری که درگیر تو باشد
روحی که مشتاق تو باشد
نگاهی که تشنه تو باشد
مهم‌ترین نیاز های اولیه‌ی انسان‌اند!
در پیچ و خم موهایم بخرام
شاید تو بتوانی رازم را دریابی
و در اینصورت
شاید بتوانی ارزش نهایی درد هایم را برایم بگویی
نرمی حلقه های قهوه‌ای تیره و روشن موهایم
فقط در طلاقی با نگاه و لمس دستان تو
وجود خواهند داشت...
و تحسین تو
زیبایی ها را ارزشمند می‌کند
چنین است که میگویم
در نبودت
"همه"، "هیچ" است...
